Blijven hangen in de 'Blame Game'

Het gewonde vrouwelijke handelt vanuit diepe pijn om als vrouw bedrogen en beschimt te worden door het gewonde mannelijke wat zich door zijn verwondingen vaag opstelt en geen duidelijke richting aangeeft en steeds weer de vrouw blijft wegduwen en gebruikt als object voor zijn eigen bevrediging en zich niet kan binden aan één vrouw. Zijn energie wegschiet als losse flodders in verschillende richtingen en in de liefde geen vaststaand punt aanneemt en geen commitment aan gaat.

 

Het gewonde vrouwelijke reageert daarop in woede, boos op het gewonde mannelijke voelt ze zich niet serieus genomen. Zij wil en verwacht en commitment van zijn kant en geen wiebelend en twijfelachtige iets, zij wil zekerheid en zijn leiding. Hij leidt niet maar wordt door haar bewuste of onbewuste woede (Wat haar vorm van afwijzing is) door haar weggeduwd. Als zij dit niet bewust is en hij ook niet krijg je een aantrekken en afstoten, vol miscommunicatie en misverstanden. Die bij elke keer aantrekken weer omhoog komen.

 

I've been there, done that.

Tot ik doorkreeg hoeveel pijn er tussen ons was, hoezeer mijn pijn ook zijn pijn was en dat het door nog meer misverstanden en miscommunicatie nog erger was geworden. 

 

Vandaag sprak ik een voormalig cliënte die sinds de laatste keer een groot proces door was gegaan. Symptomatisch is haar zielconnectie een spiegel op die van mezelf en ik ben er zeker van dat zij mij daarom gevonden heeft. Echter verbaasde het mij dat zij nog steeds zo hard is, vooral naar hem.

Hij liegt, hij dit, hij dat. Ik ben er klaar mee.

 

Zij is niet de enige die dit doormaakt en in mijn boek bespreek ik dit thema dan ook uitvoerig. Ja, het soort mannen wat ik hier omschrijf heeft ontzettend veel te leren. Maar alles is een uiting van een zeer diepe onderkende wond aan beide kanten.

Ze zei nog; ik heb rust. 

Maar ze liegt feitelijk naar haarzelf om te beginnen. De ziel zal niet rusten voor het ultieme eenheid heeft gevonden. Haar hardheid is een uiting van haar vrouwelijke wond die verscheidenheid verkiest boven eenheid.

 

De les naar onvoorwaardelijke liefde betekend iemand te zien in wie hij/zij is, zien dat er wonden zijn in de ziel die genezing vragen. En dan toch de ruimte bieden aan de ander om te groeien en te leren van zijn of haar fouten. Ondanks de gelijkenissen in onze zielconnecties is er één verschil. Ik liet mijn man niet "los" , ik voelde zijn schreeuw om hulp en heb hem energetisch en telepathisch geholpen toen hij mij het hardst nodig had. Ja, ik heb ook mijn boosheid aan hem geuit,  voornamelijk innerlijk maar toen het moest ook aards.  Ik koos ervoor om me uit te spreken en volledig eerlijk te zijn. Niet alleen over zijn "fouten" en hoe ik me daarbij voelde. Maar ook over dat mijn liefde voor hem onvoorwaardelijk is en ik hem niet in de steek zou laten.

Ondanks de pijn die ik had en ook net zo hard op hem had geprojecteerd als hij op mij (Wat we allemaal doen) was ik altijd onvoorwaardelijke aanwezig om hem te assisteren en te ondersteunen. 

 

Zolang we de ander blijven beschuldigen over de pijn die zij in ons aanraken. Komen we niet vooruit. De ander is slechts een spiegel op die pijn, zolang we dat proces niet ownen en naar onszelf kijken en accepteren dat het onze eigen pijn is, zullen we daar altijd een ander voor verantwoordelijk stellen. Maar de enige die verantwoordelijk is dat ben jij zelf.

Zodra jij dit gaat aanvaarden en dat proces aangaat dan pas gaan er zeer waardevolle verschuivingen plaatsvinden in jezelf én in de ander. En ja, soms en ook al is dat op dat moment doodeng,  moet je je absoluut eerlijk over zijn naar de ander en zijn/haar gedrag. En wees bereid je opbouwende kritiek ook naar jezelf terug te koppelen. 

 

Ik heb gevoeld sinds ik me uitsprak wat er veranderde,  huge shifts! 

De man ging een achtbaan van interne veranderingen in! 

En spreek je ook uit in liefde wat de ander voor je betekend en wees volledig eerlijk!

Vaak komt het niet aan, zeker in de 'blame game' fase niet. 

Er komt een moment in de groei dat het wel aan komt, heb veel geduld.

 

Zolang de gewonde versies van beide de regie bepalen zoals bij haar. Blijft de ander afwijzing en liefdeloosheid terug spiegelen. Zolang jij niet bereid bent te leren van wat je ziet in de ander (Wat jij feitelijk zelf bent, de spiegel is het gedrag van de ander) zal je rondjes blijven draaien in misverstanden en onterechte beschuldigingen.

Ga jij het echter aan, dan kom je beide tot rust en harmonie. Eerst innerlijk. 

 

Leer daadwerkelijk te vergeven in alle lagen van je bewustzijn want dat is zo belangrijk!

Wees zacht. Vrouwelijke energie is zacht, mannelijke geheeldheid is ook zacht maar ferm als nodig is maar zeker niet liefdeloos!

 

We mogen leren dat liefde , daadwerkelijke liefde echt is er onvoorwaardelijk zijn. Niet de ander keihard wegduwen omdat jij angst hebt om jezelf te zien of om liefde toe te laten. Voor harmonie en eenheid is een vertrouwen nodig in jezelf en daarmee de ander.

Vrede met wie jij zelf bent en wie de ander is en empathie om te begrijpen waarom de ander doet wat hij doet. En natuurlijk ik heb het niet over oneindig slecht gedrag toe laten, grenzen stellen is nodig maar dat ook vanuit liefde en begrip voor de ander.

Oefen dat liefde en begrip,  oefen empathie en kijk door de aardse bovenlaag heen want daaronder gebeuren dingen die je laten zien hoe de ander daadwerkelijk is. Maar als je daar geen contact mee maakt dan weet je het ook niet. Kijk naar de ziel, kijk in je eigen ziel en kijk daarmee naar de ander.

Dan zal je verrast worden en steeds meer begrijpen waarom iemand jouw ultieme liefde daadwerkelijk is.

Wees moedig en stap uit de blame game, voor liefde is moed nodig en ontzettend veel geduld voor het proces van jezelf en de ander.

Zie door de maskers heen wat daaronder ligt, want meestal is het gewoon een heel angstig jongetje of meisje wat ontzettend veel 'nee' heeft gehoord, nooit heeft kunnen verbinden in liefde uit gevoel van onveiligheid. 

Omarm dat bange meisje en jongetje, wees goed voor ze en geef ze wat ze nodig hebben. Ze zullen groeien naar een emotioneel volwassen man en vrouw die hun speelsheid en vreugde van een kind mogen hebben en daarmee een gelukkig leven zullen inrichten.

 

Wees bereid dieper te kijken en hou vast aan de onvoorwaardelijke liefde die er is. Kijk eens goed hoe mooi dat is.

©Nuria